Pojedynek Najka i Hadesa

Basior wbiegł tu przez frontowe dni. Ściągnął swój płaszcz i chustę wściekły. Z jego barków kapała krew. Jednak wilk nie bardzo zwracał na to uwagę. Czekał na przeciwnika i na sędzie. Walka miała być krwawa. Jeden z basiorów miał się poddać a Najk znając życie zrobi to w godzinach szczytu ( pprzypominam bij mnie dowoli ale na pysku max3 blizny)

Hades przybył nieco po nim. W odróżnieniu od Najka, wyglądał na spokojnego. Ba, zadowolonego z siebie, bo w końcu udało mu się sprowokować tego szczyla do pojedynku. Uśmiechnął się na jego widok. Nie stchórzył, któż by pomyślał?
- Skoro pokazałeś, że masz coś na miarę jaj, nie obiję Cię tak mocno. Może jak dorośniesz, o ile dotrwasz. Z twoim podejścem... może to wcale nie być proste. Uważaj, kogo olewasz, na przyszłość - mruknął ospale, okrążając Najka. Mlasnął, siadając następnie naprzeciw tamtego. Miał nadzieję, że ktoś się zlituje i uzna, że coś na kształt - na dobrą sprawę - walki treningowej nie narusza przesadnie regulaminu.
- Zgłosiłem się po neutralnego sędzię. Nie urywamy kończyn i nie zadajemy innych permanentnych ran. Z racji na Twój wiek, możemy się pookładać po mordach, ale większe 'kuku' nie wchodzi w grę - mruknął, obojętnie wzruszając barkami.

Najk uśmsiechnął się sztucznie
- więc naucz mnie was odrużniać. Aha jeszcze jedno. Co ci przeszkadza mój wiek!?
Najk był taki napalony na walkę a tu co? Nadzieja rozwiana. Najk był trochę zły ale może po tem jeszcze kiedyś się spotkają i powalczą. Najk znowu założył chustę i pelerynę po czym zaczekał aż Hades wyjdzie. Nie lubił być na pierwszym miejscu

Znowu to drugie konto. Sorry

Hades parsknął cynicznie, kręcąc z rozbawieniem łbem. Wbił wejrzenie w białego, skrzydlatego wilka, by zaraz warknął z niezadowoleniem:
- Przeklęty służbista.
Następnie podszedł powoli w stronę Alastair'a, warknąwszy ku niemu ostrzegawczo. Okrążył go, nie spiesząc się wcale, zamiatając podłoże ogonem. Krok jego, standardowo, ciężki, zaś łapy stawianie niezgrabnie, nieostrożnie i nieco jakby od niechcenia. Wejrzeniem turkusowych ocząt zmierzył postać uskrzydlonego od stóp, do głów. Pieprzony pozer, psiajegomać!
- Mnie się nie podpada. Niebawem sam się przekonasz. Lepiej dobrze pilnuj swojej baby i szczeniąt, przyjaciołom zabroń samotnie szlajać się po Krainie. Zobaczysz, jak kończą tacy kozacy. Zobaczysz, jak to jest, kiedy ktoś coś Ci odbierze, frajerze - warknął, wykonując ostatnie okrążenie dookoła jasnego samca, zaś sierść na jego karku uniosła się mimowolnie, dziąsła odsłoniły się w gniewie, zaś uszy stanęły na baczność. Mięśnie napięte, gotowe do ataku. Ale nie, nie przy świadkach. Mruknął coś jeszcze pod nosem, na tyle jednak cicho i niewyraźnie, że nie sposób usłyszeć i zrozumieć komukolwiek, po czym odszedł niespiesznie, ignorując totalnie Najka. Wściekłość padła mu na oczy, o.

zt.

Najk spojrzał złowrogo na Alastaira i wyszedł za raz za Hadesem. Najk mógł przyznać Hades potrafił zastraszyć. Szkoda że nie nauczył go niczego. Może przy innej okazji. No trudno. Wyszedł
Z.t