W Poszukiwaniu Zaginionego Raju Boginii Xerxes

Lis energicznym krokiem przemierzał ów sawannę. Był bardzo łasy na odnalezienie ogrodu bogini Xerxes, zwanego często rajskim. Skoro zyskał ten przydomek, to z pewnością krył w sobie nieziemskie piękno. Może po drodze również odnajdzie przydatne rzeczy, które zachowa na przyszłość? Kto wie. Jedyne, co teraz wiedział to to, iż zapuścił się na tenże teren nocą, czyli porą dla groźnych myśliwych. Cóż, najwyraźniej nie przemyślał do końca tej decyzji, ale nie miał ochoty, by zawracać. Powrót mógł okazać się jeszcze bardziej niebezpieczny niż przemierzanie o tej porze ów sawanny. Starał się poruszać jak najciszej. W pewnej chwili wolno przejechał łapą po skroni, potem podjechał nieco wyżej, by w końcu wyczuć niewielki guziczek. Wcisnął go, a na jego oczach usadowiły się po chwili okulary termowizyjne. Przynajmniej widział teraz wyraźnie każde ciało w promieniu kilku metrów. Wystrzegał się stawiania łap na suchych kępkach trawy, które wydając odgłos łamania się, mogłyby zdradzić jego obecność łaknącym krwi drapieżnikom. Czuł szybkie bicie własnego serca. Zimne poty objawiły się na jego grzbiecie. Ryzyk-fizyk, tak można go bezsprzecznie nazwać. Co kilka chwil zatrzymywał się przy akacjach o różny rozmiarach, by dokładniej zbadać okolicę.